İSVEÇ POSTASI

Cumhuriyetin kuruluşun üzerinden daha henüz 7 yıl 1 ay ve 23 gün geçmiştir. Mustafa Kemal Atatürk, Cumhuriyet ve laiklik düşmanları gerici yobazlar boş durmuyorlardı hiçbir zamanda boş durmadılar (Bugünkü tabloya bakarsanız herşeyin açık seçik ortada olduğunu görürsünüz). Yobaz çevreler gizli ya da açıktan Cumhuriyet’e olan kinlerini beslediler, büyüttüler, geliştirdiler.Dün olduğu gibi bugün de kusuyorlar…

Bugün Türkiye Cumhriyeti’nin içerisine sürüklendiği acıklı durum, devlet kurumlarının tarikatlarca paylaşıldığı ve adım adım ”Anayasa”nın ortadan kaldırılarak ”Şer’i Hükümler”in yerleştirilmeye çalışıldığı bir dönemden geçiyoruz.

Eğitim sistemimiz defalarca değiştirilerek okullarımız, cemaat ve tarikat vb. gibi dinci kesimlerin daha fazla at oynattığı alanlara dönüştürülmüştür. Adalet sistemimiz iktidarın emrinde ”Demokles’in Kılıcı” rolünü üstlenmiştir.

Türk ulusu bu kötü gidişe dur diyecek ve hak ettiği ”Demokrasi”yle yeniden kavuşacaktır...

Tüm Atatürkçülere, yurtseverlere, Cumhuriyetçilere ve demokrat kişilere büyük görev ve sorumluluklar düşüyor. Unutmayalım..

Asteğmen öğretmen olan Mustafa Fehmi Kubilay’ın anısı önünde saygıyla eğiliyoruz. Işıklar içerisinde yat, ruhun şad olsun...

                                        Asteğmen Mustafa Fehmi Kubilay, eşi Fatma Vedide ve oğlu Vedat

Hasanoğlan Öğretmen Okulu’ndan mezun olan öğretmen, yazar Bahattin Gemici’nin Mustafa Fehmi Kubilay için yazdığı şiiri:

DEVRİM ŞEHİDİ ÖĞRETMEN KUBİLAY
 

Adım Mustafa Fehmi Kubilay
İzmir Erkek Öğretmen Okulu’ndan
Cumhuriyetin, “Fikri hür
Vicdanı hür, irfanı hür” öğretmeni
Elimde cumhuriyet meşalesi
Onurla taşıdığım

Orduda asteğmendim
Yaşım yirmi dört
Soğuk bir kış günüydü
İzmir Menemen’de
Tarih 23 Aralık 1930
O gün nöbetteydim

Derviş Mehmet ve adamları
Sarıklı yobaz sürüsü
Ellerinde yeşil bayrak
Naralar atıyorlardı:
“Şeriat istiyoruz
Şapka giyenler kâfirdir
Hilafet ordusu gelecek
Cumhuriyet yıkılacak”

Emrimde bir manga asker
Dikildim önlerine
“Yaptığınız kanunsuzdur
İsyandır”, dedim, dağılın
Gözlerini kan bürümüştü
Üstümüze yürüdüler

Emir verdim askere
Kurusıkı ateş ettiler
Tatbikat mermisi almakla
Hata etmişiz meğer
Korkudan yıkılanlar
Kalktılar birer ikişer
“Bize kurşun işlemez” diyerek
Tekbir sesleriyle
Çullandılar üstümüze

Boğuştuk, direndik
Sürüydüler, cahildiler
Düşmanı kovmuştuk yurttan ama
Cehalet en büyük düşmandı
Bağ bıçağıyla kestiler boynumu
Şorul şorul akıttılar kanımı
Sonra Bekçi Hasan
Ve Şevki Beyler şehit edildi
Bir mızrağa geçirip başımı
Dolaştılar Menemen sokaklarında
Kanım şıp şıp damladı toprağa
Gözüm hâlâ açıktı

Kemal Paşa duydu sesimizi
Asker yolladı Menemen’e
Hainler yakalandılar birer birer
Hesap verdiler kanun önünde
Olamazdı Türkiye Cumhuriyeti
Şeyhler, müritler, dervişler diyarı

Biz Cumhuriyeti savunduk
Başımızı verdik bu yolda
Heykelimizde yazılıdır
“İnandılar, dövüştüler, öldüler

Bıraktıkları emanetin bekçisiyiz”
Yanımızdadır Muammer Aksoy
Bahriye Üçok, Uğur Mumcu
Ahmet Taner Kışlalı
Gezi direnişçileri
Ve nice aydınlar

“Ey halkım, unutma bizi!..”
Emanetimizdir size bu vatan
Devrimler ve Cumhuriyet
Görev sırası sizdedir şimdi