Defalarca yazdık, çizdik; çağcıl dünyada etnik ve dinci partilere, siyaset anlayışlarına kesinlikle yer yoktur, diye. Kimi bir efendinin bağlama çalarak işi bağlamasına meftun oldu. Kimi kilit parti kilit parti ayaklarına mest oldu. Hiç kimse de dupduru bir düşünceyle “Yahu bu etnik siyasetin peşine gidiyoruz ama bu durumda dinci partilerden ayrımımız ne ki,” diye sormadı. Sorabilmek için sürüden ayrı düşünebilmek, bireyleşmek gerekir. Siyaset tartışma ve toplulukları birbirine kırdırmama alanıdır. Etnisite ile din ise tartışmaya kapalı oldukları gibi kesimleri birbirine kanlı bıçaklı eder. Bunu anlamak için Yugoslavya’ya bir bakmak yeter (ki bugün Yugoslavya diye bir ülke yoktur). Hem de gerçeği anlamaları ne büyük acıların sonucudur. Bugüne değin konuyu çalışmayanların mutlaka öncelikle neler olduğunu öğrenmeleri gerekir.

AKP sanır mısınız ki Selahattin Demirtaş’la ilgili (ki bu ad yalnızca örnektir) ellerinde belge bulunmadığından uzattıkça uzatmakta, zaman yaymaktadır. Kanıtların alası var. Ne ki böylesi ellerinde koz tutmaya yarıyor.

Kürtçü parti siyasileri “Hendeklerde TC bize saldırdı, öldürdü, evlerimizi bastı…” demiyor muydu?.. Ne ki önce kim ne kadar artırırsa, teklifleri bekliyoruz, ayağıyla başlayan siyasetleri, Meclis kürsüsünde Sırrı Sakık aymazının “Size kazandırtmayacağız” yollu çıkışına vardı. (Sırrı Sakık’ın, Sakıkların ellerindeki kanı görmeden, ilk kışkırtıcılıkları değil. Mustafa Kemal’in itleri höykürüşü de onundur.) Bu ve diğer işleri hanesine not ediliyor. Kürtçü parti için hiç de sorun olmuşa benzemiyor. İtibardan tasarruf olmuyor demek! Sakık her durumda başlarının tacı. CHP’yi 14 yıl peşine taktıkları parti bu Kürtçü parti işte. Hesap sormak zorunlu.

Ey kamuoyu, DEM’in densizliğini gördünüz mü? Hep yazarım, bir defa da yanılalım. Doğru yerde olmayı pazarlık konusu eden Kürtçü parti. DEM nereye çalışıyormuş? Türkiye’nin altını oyan, 22 yıldır yol açmadığı kıyım kalmamış akp’ye çalışıyormuş. DEM seçmeninin umurunda mı? Hiç değil. Biz sağlıklı düşünen her kökenden halka inanıyor, güveniyoruz. Hâlâ Amerika’nın taşeronu partiye seçmenlikte sakınca görmeyenlerden beklentimiz yoktur.

Diğer sözde sol partiler ayrı mı? Aynı içtensizlik, aynı sahtecilik. Kalpazanlar gibiler. Sayelerinde ilkokulda sınıfa mezar yapılan günleri de gördük. Zırdeli çocuklar büyüyorlar. Yazıktır yazık. TİP, TKP… aynı. Bunca yıldırt halkta hiç mi sıcaklık uyandırılamaz, uyandıramadılar. Halkın hiçbir duyarlığıyla ilgili olmadılar, hâlâ da değiller.

Unutmadan, Özgür Özel’i operada hiç göremiyoruz. Özletti!