Oy gününe bir aydan az zaman kaldı. Oy günü diterek söze başladım, seçimden başka her şeye benziyor. Vali, kaymakam, Yüksek Seçim Kurulu (YSK), yargıçlar, cumhursuz savcılar, eğitim müdürleri, başka müdürler…neredeyse tümü parti militanı. Seçim güvenliği ise bunlara emanet. Kediye ciğer.
YSK “Ben falan okulu bitirdim, o yüzden bizi hakir görüyorlar” kompleksindeki başkanıyla, Sayın Cumhurbaşkanı ve AKP Genel Başkanı R. T. Erdoğan’ın üçüncü kez Cumhurbaşkanlığı adaylığını ki yasaya aykırıdır, kabul etti. YSK kararları kesindir, itiraz edilemez. O denli özgür koşullarda seçime gidiyoruz ki eleştirel ileti paylaşanın vay haline. Muhalefet partileri, özellikle Güneydoğu sandıkları için kasra kara düşünmekte.
Türkiye ilk kez sağ yönetim görmüyor. Niceleri geldi, geçti. Celal bayarlar, Adnan Menderesler, Süleyman Demireller, Milliyetçi Cepheler (MC), Erbakanlar, Kenan Evrenler… Kurdukları hükümetler oyları düşü müydü, (artık ne denli şerefleri varsa) şerefleriyle uzaklaşır giderlerdi. Hemen olmazdı ama sonuçta olurdu. Kenan Evren faşisti bile sivil yaşam için tarih vermek zorunda duyumsardı kendini. Ne ki günümüzde hiç kimse, hiçbir işten emin değil. Gizleyenler olsa da gerçek bu. Çarşıda, pazarda öyle enflasyon var ki unutturmak için TOGG diye bir şey ortaya atılıyor. Bir zamanlar İHA’lar vardı; depremde ne olduklarını gördük.
Hâlâ Kılıçdaroğlu’nun ülkeyi yönettiğini sanan, dolayısıyla kötülüklerden sorumlu tutan bir kesim var. Kılıçdaroğlu da eleştirilmez değil ama insanda biraz hakkaniyet duygusu olur. Hükümetin seçim harcamalarını hangi kaynaktan yaptığını bile bilen yok. Başka ülkelerden ne geliyor, bilen yok. Bu denli, her şeye karşın gitmek istememek niye?.. Bu durumda, sen HÜDA PAR gibi, öldürüp, gömüp, üzerinde lahmacun yiyen Hizbullahçılarla birlik olmuşken, (devletin güvenlik güçleri görevliyken) SADAT diye, devlet kesesinden terör örgütü kurmuşken, IŞİD’e kamyon kamyon silah göndermişken… seçimle gideceğinden, SADATI devreye sokup, en azından bir Nisan-Haziran 2015 tezgâhı düzenlemeyeceğinden nasıl emin olacağız? Gerçekten insaf ve vicdan. Milyonda biri onlar için geçerli olsaydı, dünyayı ayağa kaldırırlardı.
Zurnanın zırt dediği bir yere daha gelelim. 15 Temmuz 2016 darbe girişiminin ertesi günü tüm halk hidayete erdi ve Fethullah Hocaefendi sevdalısıyken, bir gecede casus terör örgütü FETÖ olduğunu anladı. Bunu en baştan söyleyenler yine Kemalistlikle, darbecilikle suçlandılar, durumları değişmedi. Şimdi ise nasıl “mücadele” edildiğini de bilen yok. Peki, şimdi aynı durumun, darbe girişiminin yaşanıp da yüzlerce insan öldürülmemesi için ne yapılıyor? Hangi önlemler görüyorsunuz? Yeni güçlenenin, sinsi plan içinde ilerleyenin FETÖ ya da bir başka cemaat, tarikatın olmadığınından emin miyiz? FETÖ, Menzil, İsmailağa, Nakşi, Süleymancılar ?…
Devlet böyle yönetilmez yurttaşlar. Yirmi bir yılı, bu halk kurşunlar, bombalar arasında ordu yönetip, zafere ulaştıran Atatürk’e vermedi. Devlet ciddiyetle yönetilir; planlamayla, akılla yönetilir. Seçim kıytırık da olsa yine seçmenin bilincine bağlı, lütfen bu yaşamsal şansı doğru kullanalım.
